از محتواي حديث منزلت بدست مي آيد؛ على(ع) همانند هارون، افضل امت بعد از پيامبر(ص) و وزير و شريک او در برنامه رهبرى بود و مقام خاص اخوت و برادرى اختصاصى و معنوى پيامبر(ص)را داشت و از همه مهمتر، جانشين و خليفه پيامبر(ص) بود که با وجود او هيچ کس ديگر چنين شايستگى را نداشت.