تحريم «ربا» از مسائل مهمّ اسلامى است و بازتاب گسترده اى در آيات و روايات دارد. بسيارى از فقهاى بزرگ هنگامى كه وارد اين مبحث شده اند، تنها به دلايل سه گانه (قرآن، حديث و اجماع) بسنده كرده اند و کمتر بر «دلیل عقلی» استدلال شده است، در حالى كه تحريم ربا را بى شك با دليل عقل نيز مى توان اثبات كرد.

تنها افرادى که «مستقلات عقلیه» را منکرند مى توانند ترجیح «مرجوح» بر «راجح» را بپذیرد. البته آنها هم به زبان این را می گویند و الّا در عمل دائماً به سراغ ترجیح برتر مى روند. مثلا؛ میوه هاى خراب را رها کرده و میوه هاى خوب را جدا مى کنند. پس، قانون «ترجیح بهتر» یک قانون عقلى است که همه آن را عملا پذیرا هستند، ولى گاهی وضع جامعه چنان دگرگون مى شود که ضدّ ارزش ها جانشین ارزش ها مى شود، و انسان هاى ظاهراً عاقل، ممتازها را رها کرده به سراغ غیر آنها مى روند.

طبق آيات 151 تا 153 سوره انعام، مهمترين بايدها و نبايد هاي اسلام عبارتند از: عدم شرک به خدا، نيکي به والدين، پرهيز از قتل فرزندان به علت تنگدستي، عدم گرايش به اعمال زشت و قبيح، پرهيز از قتل بي گناهان، پرهيز از مال يتيم جز به قصد اصلاح، کم فروشي نکردن، عدالت ورزي در قضاوت و گفتارهر چند در مورد خويشاوندان، وفاي به عهد الهي و پيروي از مسير حق با پرهيز از راههاي باطل.

در فضیلت تلاوت این سوره در حدیثى می خوانیم: «هر کس این سوره را تلاوت کند، به عدد هر یک از کسانى که محمّد و یارانش را استهزاء کرده، ده حسنه به او داده مى شود». در حدیث دیگری آمده است: «هر کس آن را در نماز فریضه اى بخواند، فقر از او دور مى شود، روزى به او رو مى آورد، و مرگ هاى زشت و بد از او دفع مى گردد».

گروهی از مسلمانان مکّه بر اثر ظلم مشرکان، به حبشه مهاجرت کردند. مشرکان نمایندگانی را به همراه هدایای بسیار به حبشه فرستادند و از نجاشی خواستند پناهندگان را تحویل دهد. نجاشی، برای شنیدن سخن مسلمانان، دستور داد آنان را حاضر کنند. جعفربن ابیطالب در حضور نجاشی و دانشمندان مسیحی، به بیان ویژگی های اسلام و دین پدران خود پرداخت و با قرائت آیاتی از قرآن، به داستان حضرت مریم و تولد حضرت عیسی(ع) پرداخت. این آیات، نجاشی و روحانیون مسیحی را تحت تاثیر قرار داد و از بازگرداندن مسلمانان امتناع کردند.