فردی 4 مطلب

میزان «امنیت اجتماعی» در عصر ظهور

وضعيت «امنيت اجتماعى» در عصر ظهور چگونه است؟

امام مهدى(عج) پديدآورنده «امنيت اجتماعى» است؛ امنیت در بُعد اقتصادى، سياسى، دفاعى، فرهنگى و غيره که شرط لازم رشد و تكامل فرد و جامعه است. بنابراین بشريت دارای امنیتی می شود که در تمام دوران تاريخ مانند آن را به خود نديده است.

قرآن و اصلاح حیات بشری

اصلاح از منظر قرآن از چه جایگاهی بر خوردار است؟

واژه «اصلاح» و هم خانواده های آن، 12 مرتبه در قرآن مجید تکرار شده است. که از اصلاحات فردى شروع شده، اصلاحات اجتماعی و نهایتاً اصلاحات جهانى را در بر می گیرد. آیات 220 سوره بقره، 35 نساء، 88 هود و 56 اعراف به این موضوع اشاره دارد.

منظور از عبارت قرآنی «تبیاناً لکل شىء»

منظور از این که قرآن تبیاناً لکل شىء است، چیست؟

«تِبْیان» به معنى «بیان کردن» است، و با توجه به وسعت مفهوم «کل شىء»، می توان گفت: در قرآن، بیان «همه چیز» هست. منظور از «همه چیز»،  تمام امورى است که براى پیمودن راه تکامل فردی و اجتماعی انسان لازم است، نه این که: قرآن یک «دائرة المعارف» بزرگ است که تمام جزئیات علوم ریاضى و جغرافیائى و شیمى و فیزیک و گیاه شناسى و... در آن آمده است. آنچه قرآن به خاطر آن نازل شده، همان مسأله انسان سازى است، و در این زمینه، چیزى را فروگذار نکرده است.

گناه سبب ویرانى

چگونه گناه سبب ویرانى فرد و جامعه مى شود؟

آبادی و برکت از جامعه آلوده به گناه، خیانت، نفاق، دزدى، ظلم، تنبلى و ... ، رخت بر می بندد؛ جامعه ای که روح تعاون و همکارى را از دست دهد، دچار جنگ و نزاع و خونریزى می شود. جامعه ای که مردمش آلوده انواع هوس ها باشند، نمی توانند در عین حال نیرومند و پا بر جا باشند و در مقابل دشمنان ایستادگى کنند.

قرآن و تفسیر نمونه
مفاتیح نوین
نهج البلاغه
پاسخگویی آنلاین به مسائل شرعی و اعتقادی
آیین رحمت، معارف اسلامی و پاسخ به شبهات اعتقادی
احکام شرعی و مسائل فقهی
کتابخانه مکارم الآثار
خبرگزاری رسمی دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی
مدرس، دروس خارج فقه و اصول و اخلاق و تفسیر
تصاویر
ویدئوها و محتوای بصری
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی مدظله العالی
انتشارات امام علی علیه السلام
زائرسرای امام باقر و امام صادق علیه السلام مشهد مقدس
کودک و نوجوان
آثارخانه فقاهت

قالَ الرّضا عليه السّلام :

يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ کانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِ عليهم السّلام .

اى دعبل ! دوست دارم که برايم شعرى بسرايى و بخوانى ، چرا که اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است که بر ما خاندان رفته است .

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567