اگر مسلمانان حرمت خويش پاس مى‌داشتند و به قصد گسستن يكپارچگى و درهم‌ريختن وحدت خود گام نمى‌نهادند، هرگز دشمن مكار ايشان جرأت آن‌را نمى‌يافت كه از شكاف حاصل ميان ايشان سود جويد و در بسط و توسعه اين جدايى بكوشد و در پررنگ نمودن تهمت‌هايى كه فرقه‌اى متوجه فرقه ديگر نموده‌اند از هيچ تلاشى باز نايستد.
ياوه‌سرايى امثال «ابن‌حزم» در گذشته و ژاژخايى‌هاى امثال «رافعى» در عصر حاضر، باعث شده است عده‌اى از اجانب مجالى وسيع يابند تا به خود جرأت دهند و تهمت‌هاى ناروا به طوايف مسلمين، خصوصآ به مقدس‌ترين چيز در حيات مسلمانان يعنى قرآن عظيم نثار نمايند و اين كتاب مقدس آسمانى را آماج تيرهاى مسموم خود ساخته و آتش ديرينه منازعه اسلام و مسيحيت را هر چه بيشتر دامن بزنند.

عظمت مقام پیامبر(ص) علاوه بر مسلمانان، مورد اعتراف اندیشمندان غیر مسلمان نیز قرار گرفته است. از جمله آنها «برنارد شاو» فيلسوف انگليسى است كه در این خصوص مى گويد: «دين محمّد[(ص)] تنها دينى است كه اين واقعيت از آن نمايان است كه براى تمام اشكال زندگى انسانها شايستگى دارد. در واقع بايد محمّد[(ص)] را نجات دهنده بشر بناميم و من معتقدم اگر كسى مانند او پيدا مى شد كه رهبرى جهان امروز را بر عهده بگيرد بر همه مشكلات پيروز مى شد، به گونه اى كه جهان را به سعادت و صلح سوق مى داد».

رئيس يك جمعيت، تا مادامی كه زنده است، مايه حيات و آرامش آنهاست، گرچه غایب باشد. ولى شنيدن خبر از دست رفتن او گرد يأس و نوميدى را بر سر همه مى‏ پاشد. شيعیان بر طبق عقيده‏ به وجود حضرت مهدی(عج)، خود را تنها نمى ‏دانند. پروفسورهانرى كربن مستشرق نامدار فرانسوى مى‏ گويد: به عقيده من مذهب تشيّع تنها مذهبى است كه رابطه هدايت الهى را ميان خدا و خلق براى هميشه نگه داشته است و به طور مستمر و پيوسته، ولايت را بعد از حضرت محمد(ص) برای همیشه زنده و پا برجا مى ‏داند.