آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«دوستى با دوستان خدا و دشمنى با دشمنان او»، يكى از كليدهاى بهشت است. قرآن درباره پاداش آنان مي فرمايد: «آنها كسانى هستند كه خدا ايمان را بر صفحه قلوبشان رقم زده و با روحى از سوى خودش آنان را تقويت نموده و آنها را در باغ هايى از بهشت وارد مى كند كه نهرها از زير درختانش جارى است، هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنودند».

«دوستى با دوستان خدا و دشمنى با دشمنان حقّ» يا به تعبير ديگر «همسويى با نيكان و پاكان و ناهماهنگى با بدان و شروران»، يكى از كليدهاى بهشت است كه در آيات «قرآن مجيد» به آن اشاره شده، در آيه 22 سوره «مجادله» مى فرمايد: (هيچ جمعيتى را كه ايمان به خدا و روز قيامت دارد نمى يابى كه با دشمنان خدا و رسولش دوستى كنند؛ هر چند پدران يا فرزندان يا برادران يا خويشاوندان آنها باشند)؛ «لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَوْ كانُوا آبَائَهُمْ اَوْ اَبْنَائَهُمْ اَوْ اِخْوَانَهُمْ اَوْ عَشِيرَتَهُمْ». سپس مى افزايد: (آنها كسانى هستند كه خدا ايمان را بر صفحه قلوبشان رقم زده و با روحى از سوى خودش آنان را تقويت نموده و آنها را در باغ هايى از بهشت وارد مى كند كه نهرها از زير درختانش جارى است)؛ «اُولئكَ كَتَبَ في قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَ اَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ يُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ...». در ذيل آيه نيز اشاره به پاداش معنوى آنها با اين تعبير شده: «رَضِيَ الله عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ»؛ (هم خدا از آنها خشنود است و هم آنها از خدا خشنودند) و بالاخره تاج افتخار «اُولئكَ حِزْبُ اللهِ» را بر سر آنها زده است.
ناگفته پيداست كه در يك قلب دو محبّت جمع نمى شود يا محبّت خدا يا محبّت دشمنان خدا، بنابراين نيرومندترين علاقه هاى خويشاوندى و دوستى هنگامى كه در برابر علاقه به خدا قرار گيرد مسلّماً كمرنگ و بى رنگ خواهد شد، بعلاوه مسئله تنها مسئله علاقه نيست؛ بلكه علاقه مقدمه اى است براى همسويى و همگامى در تمام برنامه ها، در ظلم ظالمان و فساد مفسدان و گناه مجرمان و حزب الله از اين بيگانه اند.
تعبير به: «اُولئكَ كَتَبَ في قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ»؛ (در دل هاى آنها ايمان نوشته شده): تعبيرى است بسيار زنده و پر معنا؛ زيرا نوشتن آن با دست تواناى خداوند، آن هم بر صفحه قلوب، همه بيانگر رسوخ حقيقت ايمان در وجود آنها و تثبيت كامل آن است. آرى چنين افرادى كه مؤيد به روح القدس نيز هستند شايسته نام «حزب الله» و مظهر تولّى و تبرّى در برابر اويند.(1)