قرآن در آیات بسیارى از امامت سخن به میان آورده است. از جمله در آیه 124 سوره بقره، چنین آمده است: «[به خاطر آورید] هنگامى که خداوند، ابراهیم را با وسائل گوناگونى آزمود؛ و او به خوبى از عهده این آزمایش ها بر آمد. خداوند به او فرمود: «من تو را پیشواى مردم قرار دادم»! ابراهیم عرض کرد: «از دودمان من (نیز امامانى قرار بده!)» خداوند فرمود: «پیمان من، به ستمکاران نمى رسد»!». این آیه به ما مى فهماند که امامت، منصبى است الهى که فقط به بندگان شایسته داده می شود.