اميرالمؤمنين عليه السلام در گفتاری حكيمانه نشانه هاى ظالمان و ستمگران را روشن مى سازد و نشان مى دهد كه ظالم، تنها كسى نيست كه حق ديگران را ببرد و آنها را در فشار قرار دهد، بلكه ظالم معناى وسيعى دارد. ایشان می فرماید: «ظالم سه نشانه دارد: به ما فوق خود از طريق نافرمانى ستم مى كند با قهر و غلبه، به زيردستان خويش با غلبه ستم مى كند، و جمعيت ستمگران را پشتيبانى مى كند».

واژه «جبّار» از ماده «جبر»، و به معنى اصلاح كردن توأم با غلبه است. وصف «جبّار» هنگامى كه در مورد خدا به كار می رود به معنى شخص قاهر و صاحب سلطه اى است كه دست كسى به عظمتش نمى رسد يا به معنى كسى است كه جبران كننده نيازهاى بندگان است و همچنين جبران كننده شكست ها و ندامت هاى حاصل از گناه است. اين واژه، در مورد خداوند جنبه مدح و ثنا و در مورد بندگان جنبه مذمّت دارد. پيام اين وصف الهى هم توجّه به عظمت و علوّ مقام خدا است و هم توجّه به رحمت، عطوفت و عنايت او در جبران شكست ها، محروميت ها و گناهان.