آيه 4 سوره حديد، به همراهي خداوند با انسان در تمام لحظات اشاره کرده و می فرماید: «او با شماست هر جا که باشید». هم چنین می فرماید: «او به آنچه انجام مى دهید بصیر و بینا است». در واقع همراهی خداوند، بزرگترين درس تربيت است که به انسان عظمت، اطمينان، اعتماد، شجاعت و احساس مسئوليت شديد مى بخشد. چرا که خدا همه جا ناظر و مراقب است. بر اساس روايات هر انساني به مقدار انديشه و ايمانش، از عمق اين«معيت» با خبر مى گردد.
معاد نشانه هدف دار بودن آفرینش در جهان بینی الهی است. قرآن می فرماید: «ما آسمان ها و زمین و آنچه را در میان این دو است بیهوده و بى هدف نیافریدیم». در حقیقت این جهان بیهوده خلق نشده و باید جهانى بعد از این جهان باشد تا مسیر تکامل انسان در آن ادامه یابد از این رو تأمین هدف آفرینش، بدون پذیرش معاد ممکن نیست و اگر ارتباط این زندگى را از جهان پس از مرگ قطع کنیم، همه چیز شکل معمّا به خود گرفته و پاسخى براى چراها نخواهیم داشت.
خداوند در بیان پاداش اخروی مومنان می فرماید: «کسانى که ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند، در بهترین و سرسبزترین باغ هاى بهشت جاى دارند». سپس در ادامه نعمت های الهی بر مومنین می فرماید: «هر چه بخواهند نزد پروردگارشان براى آنها فراهم است». از این رو هیچ موازنه اى بین عمل و پاداش آنها وجود ندارد، بلکه پاداششان از هر نظر نامحدود است و از آن جالب تر، تعبیر (نزد پروردگارشان) مى باشد، که بیانگر لطف بى حساب خداوند به آنان است، زیرا به مقام قرب خدا راه یافته اند.
قال الصادق (عليه السلام)
من لم يأت قبر الحسين (عليه السلام) و هو يزعم انه لنا شيعة حتى يموت فليس هو لنا شيعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضيفان اهل الجنة
کسى که به زيارت قبر امام حسين نرود و خيال کند که شيعه ما است و با اين حال و خيال بميرد او شيعه ما نيست واگر هم از اهل بهشت باشد از ميهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزيارات، ص 193