قرآن در مساله توحید در خالقیت از منظر بت پرستان می فرماید: «هر گاه از آنان بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده، و خورشيد و ماه را مسخّر كرده است؟ مى گويند: خداوند يگانه!». در واقع بت پرستان بت ها را همتای خداوند در عبادت و موثر در سرنوشت انسان ها می دانند. آنان بر اساس فطرت هیچگاه بت ها را خالق آسمان و زمین نمی دانند. اما تفكيك ميان توحيد در خالقيّت، و توحيد در عبادت، تناقض واضحى است، زيرا شايسته عبوديّت كسى است كه خالق و رازق است.

طبق آیات قرآن، کرات آسمانى، موجودات زمینى و شب و روز و مانند آن، همه مسخّر انسانند که تکامل یافته ترین موجود می باشد و مقام خلیفة اللهی دارد. تسخیر در این آیات، نه به معنى تحت فرمان خود درآوردن بلکه به معنی حرکت در مسیر منافع و خدمت او بودن است. خدا این همه عظمت به او داده تا تن به غفلت و پستى ندهد و خود را اسیر شهوات و برده ثروت نسازد.