روایات اسلامی مملو از گزاره هایی است که آثار سوء ظلم و نتایج هلاکت بار دنیوی و اخروی آن را مورد اشاره قرار می دهد. از روايات استفاده مى شود كه مجازات و كيفر ظلم و ستم سريع تر از هر گناه ديگرى به انسان مى رسد؛ همان گونه كه نيكوكارى درباره ديگران سريع تر از كارهاى خير ديگر پاداشش به انسانها خواهد رسيد. از روايات اسلامى استفاده مى شود كه خدا در همين دنيا ظالمانى بر ظالمان ديگر مسلط مى كند كه از آنها انتقام بگيرند. نکته ديگری که از روايات استفاده می شود، این است که گویی ظالم در همان لحظه كه ظلم مى كند بخشى از دين و ايمان خود را از دست مى دهد و اين انتقام بزرگى است.

امامان معصوم(ع) مأمور به ترويج دين تا حد امكان بودند و تكليفي نسبت به جنگ نداشتند و به اين خاطر يك نوع بيعت و پيمان عدم تعرض با حاكمان عصر خود بسته بودند؛ ولى سيره امام مهدي(عج) با سایر امامان فرق مى كند. ایشان به مجرد ظهور دست به مقابله با ظالمان زده و ظلم و بى عدالتى را از جامعه بر می كند و چون هر لحظه احتمال ظهور می رود، نباید بیعتی بر عهده ی ایشان باشد.