یک بام و دو هوای "وهابیت"
رضا گشتیل
مقدمه
بنابر آنچه در علم منطق آموخته‌ایم هر کلام می تواند 3 دلالت داشته باشد دلالت مطابقی، تضمنی و التزامی. بنابراین هرگاه شخصی سخنی بگوید که دلالت صریح آن و یا تضمنی و التزامی آن موضوعی را ثابت کند عرف و عقلا به آن دلالت ضمنی یا التزامی نیز تمسک می‌کنند مگر اینکه آن لازمه بعید یا با واسطه‌های متعدد ثابت شود.
مثلاً اگر کسی بگوید: فلان فروشگاه از ساعت ۸ تا ۱۴ گوشت دولتی عرضه می‌کند ضمناً نیز اقرار دارد که در این ساعت فروشگاه باز است حال اگر شخصی در ساعت مذکور بفروشگاه برود و با بسته بودن درها مواجه شود می‌تواند مخبر را مواخذه کرده و بگوید در آن ساعت فروشگاه بسته بود اگرچه مخبر صراحتاً از باز بودن فروشگاه خبر نداده است.
بسیاری از معتقدات وهابیت و تالی فاسدهای آن نیز از این قبیل است. با ظاهرگرایی و مخالفت با تاویل وهابیت ضمناً یا التزاماً به بسیاری از گزاره‌های تشبیهی و تجسیمی و یا تالی فاسدهایی که در ضمن خود حتی می‌تواند کفر معتقدین به این باور را ثابت کند ملتزم شده است.
عجیب‌تر اینکه با وجود اینکه این لوازم بدون واسطه، صریح و همیشگی است و به اصطلاح علم منطق ملازم از نوع بین به معنای اخص می‌باشد در عین حال وهابیت تلاش دارد با سیاست یک بام و دو هوا و رویکرد به میخ و نعل کوبیدن از پایبندی به لوازم معتقدات خود گریخته و در عین حال مسلمانان را به دلایل واهی و مبانی خود تراشیده تکفیر کنند.
مثلاً بنا بر مفاد «حدیث اطیط»[1] که سخن از نشستن خداوند بر کرسی و وسعت و وزن او به میان می‌آورد رویکرد وهابیت بر خلاف اجماع اهل سنت بوده و همه واژگان این حدیث را بر همان معنای ظاهری حمل می‌کنند در حالی که لازمه آن وزن و ثقل داشتن خداوند، تاثیر پذیرفتن او جل و علا از جاذبه زمین یا عرش، اثبات قدرت ملائکه بر حمل خداوند، مکان، حیز و جهت برای او خواهد بود.
وهابیت تنها با قید "آنگونه که لایق شأن خداوند است" همه صفات بشری و تنقیصی را به خداوند تبارک و تعالی نسبت می‌دهند در حالی که معتقد شدن به این مفاهیم مستلزم عدم معرفت به صفات الهی و ورود به وادی کفر تشبیه و تجسیم خواهد بود.
جالب‌تر آنکه وهابیت سایر مسلمانان را به صرف فعلی که نه اطلاق دارد و نه لسان و می‌توان آن را بر وجوه مختلف حمل کرد مشرک و کافر می‌نامند در حالی که خودشان بر اساس مبانی و معتقدات شان چندان از وادی کفر بی نصیب نیستند.
و بیچاره‌تر از آنها مردمانی هستند که در هر خانه شان لااقل یک نفر به دست وهابیت در سال‌های گذشته کشته شده است و با این وجود طوطی وار و از روی تعصب و جهالت سخنان این قوم لجباز را پذیرفته و نشر می‌دهند.
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.